"Jak przygoda to tylko w Warszawie"
W dniach 1–6 maja 2019 r. 39 uczniów Szkoły Podstawowej im. Kornela Makuszyńskiego w Wiechlicach wzięło udział w wycieczce do Warszawy organizowanej przez Towarzystwo Przyjaciół Dzieci w Szprotawie. Pomysłodawcą i kierownikiem wycieczki była p. dyrektor Cecylia Brodzińska. Uczestnikami opiekowali się nauczyciele SP w Wiechlicach: p. Gabriela Laudacka, p. Tadeusz Włodarczyk oraz p. Piotr Zapolski.
W środę rano wyruszyliśmy autokarem na spotkanie ze stolicą. Po południu dotarliśmy do schroniska „Syrenka” na warszawskiej Woli. Po zakwaterowaniu zjedliśmy pyszne pierogi i udaliśmy się na spacer. Z Ronda Dmowskiego odbyliśmy podróż metrem do Stadionu Narodowego. Następnie przeszliśmy bulwarami nad Wisłą.
Czwartek spędziliśmy w Centrum Nauki Kopernik - wspaniałym ośrodku nauki, którego misją jest rozbudzanie ciekawości, wspomaganie samodzielnego poznawania świata i uczenia się oraz inspirowanie do dialogu społecznego na temat nauki. Uczniowie mogli poznawać prawa nauki poprzez samodzielne przeprowadzanie doświadczeń na interaktywnych wystawach. Niecodzienną atrakcją była również możliwość zwiedzenia planetarium Niebo Kopernika w warszawskim Centrum Nauki Kopernik i obejrzenia filmu o Układzie Słonecznym oraz astronautach.
Portrety
Dawid Tywoniuk to uczeń klasy IV a. Jego pasją jest szycie na maszynie, którą zna od podszewki. O funkcjonowaniu tego urządzenia wie dosłownie wszystko, potrafi go naprawić, nazwać wszystkie części. Wie, co to bębenek, szpula nawijająca, szpulownik, szarpacz, stopka, igielnica, igła, silnik i rozrusznik nożny. Pierwszą rzeczą, która uszył samodzielnie, była poszewka na poduszkę; miał wtedy 6 lat. Teraz szyje wszystko, tzn. spodnie, koszule, poduszki, poszewki. Szył nawet kołdrę w pracy u mamy w firmie „Martpol”. A jak zaczęła się jego przygoda z tym urządzeniem? Pewnego razu dostrzegł maszynę, która schowana była w szafie brata. Zaintrygowany wyciągnął ją i zapytał mamę, do czego służy. Od tej pory towarzyszy mu niemal każdego dnia. Maszynę, na której szyje, kupił za własne oszczędności. Ma też przemysłową podarowaną przez pana Kononowicza, która jest znacznie szybsza, różni się ilością ściegów oraz chwytaczem.
Szycie to nie jedyna pasja czwartoklasisty. Dawid gra też na skrzypcach, które dostał od swojej babci. I może nie byłoby w tym nic dziwnego, ale opanowuje tę sztukę zupełnie sam. Korzysta z książek, które kupuje albo w muzycznych sklepach, albo na allegro. Potrafi zagrać „Kurki trzy”, „Lulajże Jezuniu”, czy „Halleluja”. Gra w każdej wolnej chwili, a jego „występy” umilają rodzinne imprezy i spotkania.
Projekt artystyczno - językowy w grupie "Tygrysków"
Grupa “Tygrysków” wraz z paniami Mirabellą Hołowczak i Aleksandrą Słabuszewską zapraszają na cykl krótkich filmów z zajęć językowych w przedszkolu.
Teledyski z udziałem utalentowanych przedszkolaków będą ukazywały się na naszej stronie internetowej w celu podsumowania pracy na zajęciach przedszkolnych oraz zaprezentowania wyników naszych wspólnych działań.Cały rok nasi najmłodsi w aktywny sposób rozwijają swoje zdolności i umiejętności. Poznają podstawy języka angielskiego oraz zdobywają wiedzę o otaczającym je świecie. Zbliżający się koniec roku jest dla nas wszystkich czasem podsumowań. Chcemy, aby wiedza, którą zdobyły nasze dzieci w ciągu tych kilku miesięcy, była jak najlepiej przez nie zapamiętana.Dodatkowo zależy nam na tym, aby dzieci mogły wspominać ten czas jako przyjemną zabawę. Mamy nadzieję, że podjęte działania okażą się fantastycznym sposobem na utrwalenie wiadomości oraz pozyskanie nowych doświadczeń.
Czytaj więcej: Projekt artystyczno - językowy w grupie "Tygrysków"
Teatr cieni w przedszkolu
„Było sobie 10 paluszków i bardzo się nudziły. Wstyd powiedzieć nawet na uszko… ciągle się kłóciły!". Tak zaczyna się piosenka „Paluszkowy teatrzyk”. Ponieważ majowa pogoda nas nie rozpieszcza i nie sprzyja wychodzeniu na dwór, grupy przedszkolne „Motylki” i „Tygryski” w miniony wtorek (07. 05. br.) zabawiły się w teatrzyk cieni i pogodziły niesforne paluszki.
Friedrich Froebl, wybitny pedagog mawiał: „Żeby ożywić postacie, wystarczy tylko kawałek białego płótna lub wolna ściana oraz mała lampka. Teatrzyk cieni to doskonały sposób na rozwój wyobraźni i kreatywności dziecka, a także stymulowanie aktywności poznawczej wśród najmłodszych oraz integrowanie siły: głowy, rąk i serca”. W myśl założeń pedagogiki Friedricha Froebla, dzieci bawiły się przy piosence „Paluszkowy teatrzyk." Potem zorganizowały teatrzyk cieni. Z wielkim zaangażowaniem zabrały się do tego przedsięwzięcia.
„Matematyka jest grą” – pracujemy innowacyjnie na matematyce
O tym, że matematyka jest grą, przekonali się kolejny raz uczniowie klas V a i V c, którzy zamiast tradycyjnych matematycznych rachunków i przeliczania na lekcji, rozwijali logiczne, strategiczne myślenie i wyobraźnię przestrzenną w zupełnie inny innowacyjny sposób – grając w gry.
W ramach innowacji pedagogicznej prowadzonej przez p. I. Roszak, dwa razy w miesiącu podczas lekcji matematyki uczniowie poznawali kolejne matematyczne łamigłówki. Budowali sześciany o objętości 27 z 7 specjalnych elementów, składali chińskie puzzle „Tangramy”, uzyskując kwadrat, dopasowywali elementy gry „Happy cube”, tworząc przestrzenne kostki, wykorzystywali klocki „Reko” do budowania brył platońskich oraz archimedesowych, a także własnych budowli i obiektów. Głowili się, w jaki sposób z przedziwnych drewnianych części zbudować piramidkę lub kulę oraz rozłączyć elementy wydawałoby się nierozerwalnej układanki. Próbowali swych sił, wyobraźni i sprytu dopasowując trójwymiarowe element gry „IQ Splash”, „IQ Fit”, „IQ Twist”, „IQ Steps”. Mimo, iż układanki nie były łatwe, uczniowie szybko nie dawali za wygraną, próbowali do skutku, odnosząc swój „mały” sukces. Uczniowie tak byli pochłonięci pracą, że nie zauważyli, kiedy zadzwonił dzwonek na przerwę.
Czytaj więcej: „Matematyka jest grą” – pracujemy innowacyjnie na matematyce
